HARE KRİŞNA BİLİNCİ

Cumartesi, Ocak 06, 2007

Mahabharata


Cok genis boyutlarda bir destan olarak-hem uzunluk hem de icerik yonunden-Mahabharata, Hindistan´in mit, din ve felsefi dusuncesinin temeli olmustur. 110,000 Sanskrit beyiti ile Ilyada ve Odessa´nin birlesiminden yedi defa uzun, Yahudi-Hristiyan Incilinin de neredeyse uc katidir. Bircoklari tarafindan otorite kabul edilen Vedalar dikkate alindiginda, Mahabharata "besinci Veda" olarak bilinir. Vaisnavalar onu bir itihasa veya "tarih" olarak kabul ederler.

Hacimli sayfalarinin icinde, Mahabharata, bircok konuyla ilgilenir, ancak merkez, iki kuzen grup olan Pandavalar ve Kauravalar arasinda ki cekismenin hikayesine odaklanmistir. Cekisme, tanrilarin ve insanlarin, sahtekarlarin ve mistik guclu zahitlerin, brahmanalarin ve kraliyet ailesi bireylerinin dahil oldugu, tam olcekli bir sivil savasa donusur ve sonuc olarak tum evrenin kaderini tehlikeye sokar.

Mahabharata geleneksel olarak uc farkli sekilde degerlendirilmistir. Yuzeysel olarak, bir kraliyet ailesinin ofkeli bir kardes kavgasi icinde bulunmasinin hikayesidir. Gorunuste yuzeysel olan bu seviyede bile, Mahabharata kahramanlik, cesaret ve azizlik gibi nitelikleri aciklar. Ahlaki duzeyde bu savas, gunluk yasamdaki, iyi ve kotu, hak ve haksizlik, dogru ve yanlis arasindaki daimi kavga olarak gorulur-esasen, dharma , adharma'ya karsidir.

Spirituel seviyede ise, Mahabharata, yuksek benlik ile dusuk benlik arasindaki savasa odaklanir. Savas, insanin spirituel ihtiyaci ile; beden, zihin ve duyularin emirleri arasindaki savastir. Vaisnava gelenegi, Mahabharata´yi gercekligin tum uc seviyesini de kapsayan olarak gorur ve her birine rehberlik sunar.

(Hindistan'in Sakli Guzelligi / Gizli Kitalar : 1 / Mahabharata )Detaylı bilgi ve sorular için; www.harekrsna.web.tr veya krisnabilinci@yahoo.com

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home